شهر آیین

شهرآئین جشنواره فیلم شهری است که برای جلب مشارکت آگاهانه شهروندان در توسعه و ارتقا کیفیت محیط زندگی شهری­شان برگزار می­شود. این جشنواره یک پروژه همگانی فرهنگی، آموزشی، هنری، تربیتی است و در همین حال می­تواند یک پژوهش کاربردی به شیوه­ای نوین قلمداد شود برای آنکه بتوان به کمک شهروند و برای شهروند، آینده بهتری را برای شهر رقم زد. از این رو شهرآئین می­تواند امکان، فرصت، تلاش و تحولی نو در روند رویدادهای جمعی شهر به شمار ­رود:

یک امکان تا شهروندانی را که دارای سخنی درباره شهر هستند قادر سازد علائق و نظرات خود را رودررو در قالب فیلم صامت 60 ثانیه­ای طرح و به دیده عموم برسانند؛

یک فرصت تا با استفاده از ابزار هنری و لذت‍بخش فیلم، گرایش عمومی در دقت­نظر نسبت به کیفیت محیط زندگی شهری تقویت شود؛

یک تلاش در مسیر تحقق مفهوم شهروندی و شناخت و شناساندن صحیح و ضمنی آنچه که به حقوق، مسئولیت و مشارکت شهروند تعبیر می­شود؛ و

یک تحول در روند روزمرگی زندگی شهری که ضمن استفاده از روشی نشاط­انگیز، شهرنشین منفعل را به شهروندی فعال و مسئول برای بهتر کردن محیط زندگی شهری خود سوق می­دهد.

شهرآئین در پی نمایش بهترین موضوعات برای ارتقا زندگی شهری است. موضوعات جشنواره در قالب پیشنهادی چهارگانه­ای تعیین­ شده­اند که تعامل میان شهر با فرد، جامعه، طبیعت و معنویت را در برمی­گیرد (شرح بیشتر محورها در بخش مربوط به محورها آمده است).

· شهر و فرد- شهر و جامعه: شهر من- شهر او؛ شهر و خاطره؛ شهر و عاطفه؛ شهر و خلاقیت؛ من و تو و شهر؛ همسایگی؛ عرصه­های عمومی؛ رویدادهای جمعی؛ ترافیک ...

· شهر و طبیعت:شهر و آب؛ شهر و درخت؛ شهر و آسمان؛ شهر و کوه؛ شهر و حیوانات ...

· شهر و معنویت: حقیقت شهر؛ جوهره شهر؛ روح شهر؛ شهر و خدا؛ شهر و اخلاق؛ تجلی حقیقت در شهر

· شهر و ...

شرکت در جشنواره برای همگان (فیلم­ساز حرفه­ای، نیمه­حرفه­ای و هر فرد بدون سابقه فیلم­سازی ) با هر نوع ابزار تصویربرداری حرفه­ای و نیمه­حرفه­ای، حتی دوربین تلفن همراه، که بتواند جوابگوی شرایط فنی نمایش دیجیتال باشد، آزاد است.برای شرکت در جشنواره هزینه­ای دریافت نمی­شود.

شهرآئین جشنواره­ای در مقیاس ملی است که هر شهروند ایرانی در هر شهر ایرانی می­تواند در آن شرکت کند تا هرآنچه را از شهر خود می­خواهد در قالب محورهای پیشنهادی و در 1دقیقه به تصویر درآورد.

برای آگاهی از شرح کامل شرایط شرکت در جشنواره به صفحه مربوط به آن بر وب­گاه بروید یا بر روی لینک کلیک کنید.

light

MOUNT FUJI ARCHITECTS STUDIO

آب انبار

عباس آباد - استان سمنان-1387

انسان‌شناسی فضای خانگی

اندیشیدن، عملی است که در بسیاری از تعاریف، به عنوان نقطه آغازین جدا شدن انسان از حیوان معرفی می‌شود حال آنکه برای اندیشیدن باید "حضور" داشت و حضور داشتن، یعنی بودن در "جایی". این مفهومی است که بسیاری از اندیشمندان و خصوصا پدیدارشناسان به آن پرداخته‌اند.

"ما نمی‌توانیم به انسان‌ها فکر کنیم بدون اینکه آنها را به عنوان موضوعاتی که در جهان جای گرفته‌اند درنظر بگیریم." این عبارت که از هایدگر نقل شده، ساید بتواند شروع مناسبی برای بحث ما باشد.
جا، مکان، محل، منطقه، فضا و هر واژه مترادف دیگری با این مفاهیم همگی علی‌رغم تفاوت‌های قراردادی‌ای که با هم دارند به یک معنای نسبتا مشترک نیز اشاره دارند و آن، ظرفی است که «بودن» ما در آن امکان‌پذیر شده است. "فضا" از مهم ترین و پایه‌ای ترین مفاهیمی است که انسان از دیرباز به آن فکر کرده‌ و همواره مورد مناقشه اندیشمندان مختلفی بوده و هست. فضای خانگی، یکی از حوزه‌های نسبتا جدید انسان‌شناسی است که خانه را از قدیمی‌ترین و مهمترین دستاوردهای مادی بشر می‌داند؛ جایی که منشا بسیاری از تجربه‌های تلخ و شیرین انسانی است، محل اولین تجربه‌هایی همچون «نفرت» ، «اشتیاق» «عشق» یا «پرخاشگری». درحقیقت خانه، محل حضور دوگانه‌های بسیاری است: استراحت/ جنب و جوش، قدسی/ ناثدسی، قلب/ مغز، رفتن/ آمدن و... عرصه‌ای برای کشمکش‌های مختلف جنسیتی، طبقاتی، سیاسی، مذهبی و درنهایت، جایی که پایه‌های شخصیت و هویت افراد در آن شکل می‌گیرد.
به نظر می‌رسد که مطرح کردن این مباحث تحت عنوان حوزه‌ای مجزا، بیشتر واکنشی به کم‌توجهی انسان‌شناسان معاصر به فضاهای درونی و خانگی باشد چنانکه در مقدمه کتاب "در خانه؛ یک انسان‌شناسی فضای خانگی" – At Home, An Anthropology Of Domestic Space- به این مسئله اشاره می‌شود. این کتاب، یکی از آثار مکتوب در زمینه انسان‌شناسی فضای خانگی است که از مجموعه‌ای مقاله با محوریت این موضوع تشکیل شده است. تاریخ انتشار ویرایش اول آن به 1999 بازمی‌گردد و دومین ویرایش آن نیز مربوط به سال 2006 است. در مقدمه آن آمده که گرچه ما بخش زیادی از زندگی‌مان را در خانه صرف می‌کنیم، ارتباطات عاطفی اولیه ما در خانه شکل می‌گیرد و جامعه‌پذیری ما از آنجا شروع می‌شود بااین‌حال، مطالعاتی که بر فضاهای عمومی انجام می‌شود به مراتب بیشتر از مطالعات بر فضای خانگی است. همچنین Irene Cieraad، گردآورنده مقالات این کتاب، در بخش دیگری از مقدمه، به این مسئله اشاره می‌کند که حتی همین پژوهش‌های محدود بر فضای خانگی نیز اغلب توسط روان‌شناسان محیط یا کارشناسان مطالعات فرهنگی و جامعه‌شناسی صورت می‌گیرد که رویکردهایی متفاوت از انسان‌شناسی دارند. عموما خانه از نظر آنها بخشی از سبک زندگی، محلی برای مصرف و نیز شاخصی برای تعیین طبقه اجتماعی است. نویسنده همچنین از غیبت یک رویکرد انسان‌شناسانه به فضای خانگی گلایه کرده و آنرا مغایر با سنت‌های تحقیقاتی تثبیت شده در علم انسان‌شناسی می‌داند. او یادآوری می‌کند که بررسی خانه‌های قبیله‌ای و تفسیر نشانه‌شناختی آنها از جهت ارتباطشان با سلسله مراتب اجتماعی، تمایزات جنسیتی و نیز کیهان‌شناسی آن قوم، از مهمترین علاقمندی‌های همیشگی انسان‌شناسان بوده است. در بین معدود کارهایی که توسط معاصران در زمینه خانه انجام شده می‌توان به مطالعه پیر بوردیو در بر خانه‌های قبیله‌ای در الجزایر اشاره کرد. بوردیو در این پژوهش، دو بخش اساسی را در فضای خانگی این قبیله تشخیص می‌دهد: نیمه پایینی خانه که تاریک، شیب‌دار و مرطوب است و مکانی برای فعالیت‌های طبیعی انسان: تولد، رابطه جنسی، خواب و مرگ محسوب می‌شود. این مکان، فضایی زنانه است و در مجاورت محل نگهداری حیوانات قرار دارد و نیمه بالایی خانه که مکانی دارای نور و آتش است و از میهمانان در آنجا پذیرایی می‌شود. این مکان عموما فضای مردانه خانه است. بدین‌ترتیب او دوگانه‌های بالا/ پایین، روشن/ تاریک و نیز متمدن/ طبیعی را در ارتباط با دوگانه مرد/ زن قرار داده و به تفسیر و تحلیل آن می‌پردازد.
این گرایش از انسان‌شناسی معتقد است که فضا و زمان، صرفا ظرف‌هایی برای شکل گرفتن فرآیندهای اجتماعی نیستند بلکه خود آنها را می‌توان به عنوان فرآیندهایی اجتماعی مورد مطالعه قرار داد و در همین ‌راستا، خانه، یکی از مهمترین اشکال سازماندهی اجتماعی فضاست. فضاهای خانگی ما در گذر زمان چه تغییراتی کرده‌اند و چرا؟ درحال حاضر، ما چگونه فضاهای درونی خود را از معرض دید دیگران دور نگه می‌داریم، تا چه حد این کار را انجام می‌دهیم و علت آن چیست؟ چرا در آشپزخانه نمی‌خوابیم یا چرا اطاقی را فقط به خواب اختصاص داده و همین نام را بر رویش قرار می‌دهیم؟ چرا لباس‌های کثیف را در مکان‌هایی قرار می‌دهیم که جلوی دید نباشند یا چه چیزهایی را در معرض دید دیگران قرار می‌دهیم؟ فضای خانه را چه‌طور تفکیک کرده و بین اعضای خانواده تقسیم می‌کنیم؟ برای زیبایی و تزئینات خانه چه تصمیماتی می‌گیریم و منشا آنها چیست؟ این‌ها بخشی از سوالاتی است که انسان‌شناسی فضای خانگی قصد پاسخ دادن به آنها را دارد.
منابع:
- کرنگ، مایک، 1383، جغرافیای فرهنگی، ترجمه مهدی قرخلو، تهران، انتشارات سمت.
- Cieraad, Irene, 2006, At Home, An Anthropology Of Domestic Space, US.

زهرا غزنویان
سایت انسان شناسی و فرهنگ

Athletic Center

Athletic Center / Olgga Architects

Olgga Architects' Athletic Center in the Basroch neighborhood of Grande Synthe, France is currently under construction. This new recreational infrastructure, which will host rugby, soccer, and cycling and archery clubs, also responds to a strict criteria of sustainability with the inclusion of solar panels for over 40% of hot water heating, 10800sf of photovoltaic membranes on the roof to address peak electricity demands ,a retaining pond and water treatment locale for internal consumption and Utilization of post-consumer and recyclable materials for façades.

More about the Athletic Center after the break.

The Athletic Center includes a "hollowed out" parallelogram to accommodate bleachers and club houses. This sculptural endeavor results in a carved monolithic building, open to specific activities: playing fields and cycling track. The roof, terraces and base are one entity. At the base there are rugby, soccer facilities and administrative offices while the hollowed-out portion boasts a spacious covered terrace. This facetted interstitial zone will allow a large audience to attend sporting events.

Within the continuity of the terrace, the clubhouses benefit from a specific architectural language. These two spaces offer panoramic views of the entire recreational complex, allowing one to see without being seen. The clubhouses are protected from the elements by a double skin system, composed of glass panels, interstitial space and stretch-mounted fabrics.

It is the hope that in the future, the stretch-mounted surfaces can potentially be adapted for a variety of graphic uses, publicity, urban art, etc… Or the entire screen component could be personalized with team colors or sports graphics by using light and projection technology as the building mutates into a veritable event-canvas.

ATHLETIC CENTER / GRANDE SYNTHE (59) / FRANCE

MAITRISE D'OUVRAGE : CITY OF GRANDE SYNTHE

AREA : 2 433 m2 NET

BUDGET : 3 875 745 €HT

SCHEDULE : to be complete by 2010

CONSULTANTS : SOGETI engineering / ABE acoustique

CREDIT : olgga architects

Article taken from ArchDaily - http://www.archdaily.com

سنگ

سنگ رودخانه ام
آب از سرم گذشته
روي برگ هاي جدا شده ي تقويم

صدف پيچ پيچم
درياي هاي و هوي
پشت سرم
و فرياد بادي كه مرا مي برد
هنوز توي گوشم هست

بوته ي پاييزم
ريخته ام روي زمين و نيمه ديگرم
دلداده به خاك
باغچه ات را رها كنم
زمين پايين مي افتد
باد اگر دوباره مرا ببرد
تو از كجا بداني بهار شده يا نه؟

اصلا رخت آويز اتاق توام
كه باراني ات شانه هاي امن گريه است
وقتي كنج اتاق سرد و به انتظار صداي قدم هايي
كه بپوشاند اين همه تنهايي عريان را

مي دانم رهايم نمي كني
آينه ام
بيفتم از دستت
هزار تكه مي شوي
دستم را بگير

گراناز موسوی

horten headquarters

horten_headquarters
By 3xn

my sumi-e

زابل -چاه نیمه ها -فروردین 88

فرش

This interesting line of carpets was created by Richard Hutten and exhibited by I+I in Rotterdam, earlier this year. It features rugs with traditional patterns which at a certain point become stretched into regular lines. Here is how the artist came up with the idea for the carpets in the first place: “For the carpet I did research in the various patterns available. Than I came up with the idea to stretch the carpet a certain point. I found out it’s very important where to start the stretching. On the traditional side I kept the fringes, on the contemporary side I made a clear cut.” We think these designs are quite interesting and we are looking forward to your impressions as well. Do you like these stretched carpets better than the original ones?

Sumi-e Art

پارکینگ

سایت تخصصی صنعت بیمارستان سازی در ایران حاوی نکات و مقالات جالب و مفیدی است که مقاله زیر با عنوان "پارکینگ سلامت محور" نوشته محمد رضا اردلانی را در انجا یافتم:

تبیین شاخصهای پارکینگ سلامت محور

گرچه اتومبیل ها در کشور ما بیش از 3 برابر استانداردهای جهانی در یک سال طی مسافت مینمایند ، و تآسف بارتر اینکه بیشترین سهم از این پیمایش ( حدود 70% ) تردد در شهر ها میباشد ، لیکن به هر حال فعال ترین خودروها نیز بیش از 10 ساعت در شبانه روز در حرکت نیستند و ما بقی زمان را در محلی میبایست پارک باشند .

علیرغم آمارهای متناقضی که وجود دارد ، اگر معدل حرکت و طی مسیر یک خودرو 20 هزار کیلومتر در سال و متوسط سرعت حرکت آن 40 کیلومتر در ساعت باشد ، طول ساعات حرکت یک خودرو حدود 400 ساعت در سال است و از مابقی مجموع 8760 ساعت یک سال ، حدود 8300 ساعت را یک خودرو نیاز به پارکینگ دارد . به این ترتیب واضح است که مدت زمان پارک خودرو به مراتب بیشتر از مدت زمان حرکت آن است .

برای هر خودرو دو جای پارک نیاز است ، یکی در محل سکونت صاحب خودرو و دیگری در محل کسب و کار و یا مراکز عمومی نظیر مراکز ( تجاری – اداری – درمانی – آموزشی - . . . ) که جای پارک های عمومی معمولآ در شب ها و ایام تعطیل بلا استفاده باقی بوده و برعکس، پارکینگ های مسکونی روزها کمتر استفاده میشوند .

انواع پارکینگ ها از نظر نوع استفاده عبارتند از پارکینگ های مراکزعمومی ( خدماتی و تجاری و درمانی ) – پارکینگ مراکز اداری – پارکینگ برج های مسکونی . پارکینگ ها را از نظر ساختار نیز به پارکینگ های روباز – پارکینگ سرپوشیده – پارکینگ طبقاتی – پارکینگ مکانیزهء عمودی و . . . تقسیم میکنند .

در طراحی هریک از پارکینگ های مذکور نکات فنی و محاسباتی و اقتصادی و ترافیکی و . . . مختلفی مد نظر قرار میکیرد ، لیکن بحث ما تبیین شاخص های یک پارکینگ سلامت محور است که بتوانیم با توجه به آنها یک پارکینگ تضمین کنندهء سلامتی انسان را شناسایی یا ایجاد نماییم . حفظ سلامتی انسان ها از بعد فیزیکی و روانی اصلی ترین دیدگاه این مقاله در تجزیه و تحلیل ابعاد گوناگون یک پارکینگ میباشد که شمه ای از آنها بشرح ذیل تقدیم میگردد

برای مطالعه ادامه مقاله اینجا کلیک کنید

نشان

محمود سبکتکین در خاک

یکی از ملوک خراسان محمود سبکتکین را بخواب چنان دید که جمله وجود او ریخته بود و خاک شده مگر چشمان او که همچنان در چشم خانه همی گردید و نظر می کرد . سایر حکما از تاویل این فروماندند مگر درویشی که بجای آورد و گفت هنوز نگران است که ملکش با دگرانست .
بس نامور به زیر زمین دفن کرده اند ............ کز هستیش بروی زمین بر نشان نماند
وان پیر لاشه را که سپردند زیر گل ..............خاکش چنان بخورد کزو استخوان نماند
زنده است نام فرخ نوشین روان بخیر ............. گرچه بسی گذشت که نوشین روان نماند
خیری کن ای فلان و غنیمت شمار عمر.............. زان پیشتر که بانگ بر آید فلان نماند

از گلستان سعدی

خطوط زمستانی

تزیینات

یادم هست چندین بار اتوبوسهایی را که از پاکستان به مشهد آمده بودند دیده ام و جمعیت متعجب دور بر آنها را که مشغول تماشای تزیینات و نقش ها و خواندن اشعار روی بدنه آنها بودند. تزیینات و الحاقات این اتوبوس ها به حدی است که امکان تشخیص نوع اتوبوس و حتی کارخانه سازنده آن وجود ندارد و مهم تر از آن در این اتوبوسها و کامیونها به قدری نقش و نگار هست که معلوم نیست راننده از کجا بیرون را نگاه می کند و گاهی عملکرد فدای تزیینات و جزییات شده است.
در جستجوی تعدادی از تصاویر این هنر ماشین ارایی در پاکستان به مقاله ای حاصل از تحقیق بر روی این نقوش رسیدم که خواندن آن جالب است . در این مقاله به تفوت سبکها در نقاط مختلف پاکستان ، به تفاوت نقوش در جلو و عقب وسیله و به دسته بندی انواع این نقوش پرداخته شده است.
این مقاله را می توانید در اینجا بخوانید