بهترين هديه
بهترين هديه
مدرسه كه مي رفتم منظورم دوران ابتدايي است شخصي بود با عنوان مربي بهداشت اصولا در دبستان همه معلم بودند غير از مربي ورزش و مربي پرورشي و مربي بهداشت و البته مدير و ناظم و سرايدار كه هيچ وقت مثل تو فيلمها باباي مدرسه صداش نكرديم و او هم در مقابل هيچ وقت به ما لبخند نمي زد.
وظيفه مربي بهداشت كنترل مو و رشد ناخن و تجهيزات بهداشتي ما بود. وسايلي همچون دستمال جيبي، صابون ، ليوان ابخوري كه خوردن اب از شير با دست به شدت ممنوع بود در حاليكه به شدت مورد علاقه بود چون نشان بزرگ شدن بود و تا وقتي با دست آب نمي خوردي رسما كلاس چهارمي نبودي.
اما صابون داستان خودش را داشت و چون خيس بود به تنهايي نمي شد در كيف قرار گيرد و توي كلاس هم كشو يا كمدخصوصي وجود نداشت ، چون نيمه ديگر روز گروهي ديگر صاحب آن بودند، به همين دليل ظرفي پلاستيكي رايج شده بود به نام جاصابوني. البته صابونهايي كاغذي هم گاهي استفاده مي شدند كه كف و قدرت پاك كنندگي خاصي نداشتند ولي به قول معروف خيلي با كلاس بودند.
حالا چي شد كه ياد جا صابوني افتادم، داستان اينست كه امروز در يك داروخانه در محلي كه قبلا لوازم پيشگيري و تنظيم خانواده مي درخشيد و با سياست جديد كنترل جمعيت ديگر نبايد بدرخشد، درست همانجا جلوي ديد، چند جا صابوني پلاستيكي رنگي ديدم و كلي خاطرات در ذهنم زنده شد من به اين حالات پس از ان انيميشن پرفروش چند سال پيش ، راتاتويي شدن مي گويم.
نزديكتر كه رفتم ديدم كه روي بسته ها نوشته: ظرف نگهداري دندان مصنوعي بهترين هديه
مدرسه كه مي رفتم منظورم دوران ابتدايي است شخصي بود با عنوان مربي بهداشت اصولا در دبستان همه معلم بودند غير از مربي ورزش و مربي پرورشي و مربي بهداشت و البته مدير و ناظم و سرايدار كه هيچ وقت مثل تو فيلمها باباي مدرسه صداش نكرديم و او هم در مقابل هيچ وقت به ما لبخند نمي زد.
وظيفه مربي بهداشت كنترل مو و رشد ناخن و تجهيزات بهداشتي ما بود. وسايلي همچون دستمال جيبي، صابون ، ليوان ابخوري كه خوردن اب از شير با دست به شدت ممنوع بود در حاليكه به شدت مورد علاقه بود چون نشان بزرگ شدن بود و تا وقتي با دست آب نمي خوردي رسما كلاس چهارمي نبودي.
اما صابون داستان خودش را داشت و چون خيس بود به تنهايي نمي شد در كيف قرار گيرد و توي كلاس هم كشو يا كمدخصوصي وجود نداشت ، چون نيمه ديگر روز گروهي ديگر صاحب آن بودند، به همين دليل ظرفي پلاستيكي رايج شده بود به نام جاصابوني. البته صابونهايي كاغذي هم گاهي استفاده مي شدند كه كف و قدرت پاك كنندگي خاصي نداشتند ولي به قول معروف خيلي با كلاس بودند.
حالا چي شد كه ياد جا صابوني افتادم، داستان اينست كه امروز در يك داروخانه در محلي كه قبلا لوازم پيشگيري و تنظيم خانواده مي درخشيد و با سياست جديد كنترل جمعيت ديگر نبايد بدرخشد، درست همانجا جلوي ديد، چند جا صابوني پلاستيكي رنگي ديدم و كلي خاطرات در ذهنم زنده شد من به اين حالات پس از ان انيميشن پرفروش چند سال پيش ، راتاتويي شدن مي گويم.
نزديكتر كه رفتم ديدم كه روي بسته ها نوشته: ظرف نگهداري دندان مصنوعي بهترين هديه
پنجره اتوبوس
قديما اتوبوسها پنجره داشتند " امروزه ديگه به علت داشتن تهويه مطبوع و ممنوعيت سيگار مثل اينكه نيازي به پنجره نيست" در رده بنزهاي مدل سيصد و دو كه هم عصر من هستند تكليف ايران پيما ها كه مشخص بود هر طرف يك پنجره وسطاي اتوبوس ، اون بالا كه فايده اي برات نداشت ولي اگه بليط تي بي تي يا عدل يا ساير تعاوني هاي معتبر رو داشتي و ضربدري كه روي پلان شماتيك روي ان با خودكار زده بودند كنار پنجره رو نشون مي داد اون وقت بايد تكيه بر شانس مي كردي كه صندليت درست مقابل شيشه كوتاهي باشه كه كشويي باز مي شد چون اغلب به علت دستكاري در تعداد صندلي ها هيچ نسبتي بين محل پنجره و صندي وجود نداشت و حتي ممكن به اصطلاح ستون اتوبوس و دو پرده دو طرف ان همه منظره سفر را از تو بگيرند و صندلي جلويي هم مست خواب باشه و حتي لاي پنجره رو هم باز نكنه.
ولي اگر يكي از دو يا سه صندلي خوش پنجره نصيبت مي شد و بغل دستي هم سيگاري نبود كه عذرش براي جابجايي موجه باشه براي خودت مي شدي سلطان اتوبوس و گرما و سرما و وزش باد منطقه اطرافت تحت كنترلت بود و چه كيفي داشت سفر در كنار پنجره
ولي اگر يكي از دو يا سه صندلي خوش پنجره نصيبت مي شد و بغل دستي هم سيگاري نبود كه عذرش براي جابجايي موجه باشه براي خودت مي شدي سلطان اتوبوس و گرما و سرما و وزش باد منطقه اطرافت تحت كنترلت بود و چه كيفي داشت سفر در كنار پنجره
Subscribe to:
Posts (Atom)