روحیست بینشان و ما غرقه در نشانش ............................................ روحیست بیمکان و سر تا قدم مکانش
خواهی که تا بیابی یک لحظهای مجویش ............................................ خواهی که تا بدانی یک لحظهای مدانش
چون در نهانش جویی دوری ز آشکارش . .......................................... چون آشکار جویی محجوبی از نهانش
چون ز آشکار و پنهان بیرون شدی به برهان ........................................پاها دراز کن خوش میخسب در امانش
چون تو ز ره بمانی جانی روانه گردد ..............................................وانگه چه رحمت آید از جان و از روانش
ای حبس کرده جان را تا کی کشی عنان را............................................درتاز درجهانش اما نه در جهانش
بیحرص کوب پایی از کوری حسد را ................................................زیرا حسد نگوید از حرص ترجمانش
آخر ز بهر دو نان تا کی دوی چو دونان ............................................و آخر ز بهر سه نان تا کی خوری سنانش
No comments:
Post a Comment